رویای کارلوس کیروش
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۲۴۱۶۰
آفتاب‌‌نیوز :
حسین‌منصور- بعد از باخت تیم‌ملی مقابل آمریکا، فقط یک جمله در ذهن من می‌چرخد. کارلوس کیروش در مصاحبه بعد از بازی گفت: رویای ما محقق نشد. داشتم به این‌کلمه رویا فکر میکردم. یکی از دوستانم بعد از بازی دیشب میگفت: صعود به مرحله بعد یک سد روانی در ذهن بازیکنان ماست که هرگز نتوانستیم این سد را بشکنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رویایی که محقق نشد
داشتم به این فکر میکردم که رویای کیروش چه بوده که محقق نشده است؟ اعتراف می‌کنم هیچ وقت در سالهای مربی‌گری کیروش، احترامی که مستحقش بوده را در ذهنم به او نداشته‌ام. کارلوس کیروش مربی بزرگی است. متدولوژی تمرین فوق العاده‌ای دارد و احتمالن همین متدولوژی بوده که فرگوسن چند فصل او را به عنوان دستیار خود حفظ کرده است. کیروش یک مربی فوق‌العاده حرفهای است و برای همین هم بازیکن‌سالاری هرگز در تیم او معنا نداشته است. کیروش روی خطوط قرمزش ایستادگی می‌کند. استاد بلامنازع جنگ روانی است. دیسیپلین محشری دارد. هرگز در شکست‌ها پشت بازیکنانش را خالی نمی‌کند. ساختار‌های دفاعی را به خوبی می‌شناسد. لوئیس فیگو و روی کاستا و کریستین رونالدو کشف‌های فوتبالی او هستند. کیروش واقعا مربی بزرگی است. این یک حقیقت است.
پس به این فکر میکردم که مشکل من با کیروش در کجاست. چرا وقتی او سرمربی تیم‌ملی ما بوده است یک اطمینانی در قلب من می‌گفته که ما به موفقیت نهایی نمی‌رسیم. برای همین‌بود که این‌کلمه رویا در ذهن من بزرگ‌و بزرگ‌تر شد. اصلا مشکل من با کیروش در همین‌کلمه است. رویا! برگشتم و با دقت سابقه کیروش را بازبینی کردم. این بازبینی پاسخ این سوال مهم را در خود دارد. کیروش مربی‌گری حرفه‌ایش را در سال تقریبا ۱۹۸۹ با تیم امید‌های پرتغال شروع‌کرده است. مرد ۳۶ سالهای که دو‌بار با تیم‌ملی امید‌های پرتغال قهرمان جام جهانی امید‌های جهان می‌شود؛ و همین دو قهرمانی نام او را مطرح می‌کند. انگار این دو بار قهرمانی پایان رویابافی این مرد پرتغالی است. با پا گذاشتن به ۴۰ سالگی کیروش روندی را طی می‌کند که هرگز شبیه دستیابی به رویا نبوده است.
در سال ۱۹۹۱ کیروش سرمربی تیم‌ملی فوتبال پرتغال می‌شود. پرتغالی‌ها برای صعود به مسابقات نهایی یورو آماده می‌شوند. در گروه ۶ این مسابقات با هلند، یونان، فنلاند و مالت هم گروه هستند. فقط یک‌تیم از هر گروه به‌مرحله نهایی یورو صعود می‌کند. تیم کیروش نتایج خوبی میگیرد، اما در‌گروه با ۲ امتیاز اختلاف، دوم می‌شود و به مرحله بعد نمی‌رسد. سپس کیروش تیم را برای مقدماتی جام جهانی ۹۴ از قاره اروپا آماده می‌کند. پرتغال در این مسابقات در گروه ۱ با ایتالیا، سوئیس، اسکاتلند، مالت و استونی هم گروه است. دو تیم از این گروه به جام جهانی صعود می‌کنند. پرتغال نتایج خوبی میگیرد، اما تنها با ۱ امتیاز اختلاف با تیم دوم و ۲ امتیاز اختلاف از صدرنشین از صعود باز می‌ماند و سوم می‌شود. ایتالیا و سوئیس به جام جهانی می‌روند.
در صفحه ویکی پدیای انگلیسی تیم‌ملی پرتغال در پاراگرافی درباره این جام‌جهانی آمده است: The then manager, Carlos Queiroz, blamed the Football Federation for this failure. مربی وقت کارلوس کیروش، فدراسیون فوتبال پرتغال را مسئول این شکست دانست. کیروش از تیم ملی پرتغال می‌رود. سپس کیروش در سال ۱۹۹۴ به اسپورتینگ لیسبون رفت. دو فصل سر مربی اسپورتینگ بود. در فصل اول یعنی ۹۴ تا ۹۵ بعد از پورتو با اختلاف امتیاز زیاد نایب قهرمان شد و در فصل ۹۵ تا ۹۶ بعد از پورتو و بنفیکا سوم شد. اسپورتینگ در فصل قبل از آمدن کیروش و در فصل بعد از رفتن کیروش هم در لیگ برتر پرتغال نایب قهرمان شده است. کیروش در جام‌حذفی پرتغال با اسپورتینگ قهرمان شد. در جام برندگان جام اروپا (که دیگر منقرض شده است) در‌مرحله حذفی به راپید وین اتریش باخت و حذف شد. در سال ۱۹۹۶ رهبری تیم نیویورک ردبولز را در ام ال اس آمریکا به عهده گرفت. با این تیم در جایگاه ششم جدول کلی لیگ ایستاد. کیروش گران‌ترین مربی لیگ آمریکا در آن زمان بود و همیشه در مصاحبه‌هایش از امکانات باشگاه تازه تاسیس ردبولز انتقاد کرد. در فصل ۹۶ تا ۹۷ سرمربی ناگویا گرامپوس ژاپن شد. در آن سال با یک عملکرد خوب تنها با ۳ امتیاز اختلاف پس از کاشیما آنتلرز نایب قهرمان جی لیگ ژاپن شد. در جام امپراتوری ژاپن هم در دور سوم‌حذف شد، اما در دیگر جام این کشور یعنی جام سونتوری به قهرمانی رسید. با ناگویا به جام قهرمانان آسیا هم رفت، اما در فینال به الهلال عربستان باخت و نایب قهرمان شد. در سالهای ۹۸ تا ۹۹ سرمربی تیم‌ملی امارات متحده عربی شد و موفق نشد به مرحله نهایی جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان راه پیدا‌کند. امارات با کیروش در جام‌ملت‌های خلیج فارس و جام کشور‌های عربی شرکت کرد که در آنها به ترتیب در جایگاه سوم و چهارم قرار گرفت. امارات در بای‌های آسیایی ۹۸ در گروهش آخر شد و از مسابقات کنار رفت. در سال ۲۰۰۰ مربی تیم‌ملی آفریقای‌جنوبی شد. آفریقای‌جنوبی در جام‌ملت‌های ۹۸ آفریقا نایب قهرمان شده بود و توانسته بود به‌جام جهانی ۹۸ فرانسه راه پیدا کند و نام‌خود را به‌عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال آفریقا مطرح‌کرده بودند. کیروش وارد آفریقای جنوبی شد. در جام ملت‌های ۲۰۰۲ مقابل مالی در یک‌چهارم نهایی حذف شد.
در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ در آفریقا با زیمباوه، بورکینافاسو، مالاوی و گینه هم گروه شد. گینه با دخالت فیفا از مسابقات کنار گذاشته شد و برخلاف بقیه گروه‌ها، گروه آفریقای جنوبی ۴ تیمه شد. کیروش موفق شد آفریقای جنوبی را به جام جهانی ببرد، اما به دلیل اختلافات با فدراسیون قبل از جام از تیم‌ملی خداحافظی کرد. منتقدان کیروش معتقد بودند که صعود به جام ملت‌ها و جام جهانی کار بزرگی نبوده و تیم نه‌تن‌ها نتایج بدی گرفته، بلکه کسل کننده و نازیبا بازی می‌کند.
در فصل ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ دستیار فرگوسن در منچستریونایتد بود. منچستریونایتد با سرمربیگری فرگوسن قهرمان لیگ‌برتر شد.
کیروش که سودای سرمربیگری در سر داشت در فصل ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ سرمربی رئال مادرید شد. این بزرگترین تیمی ست که کیروش سر مربی آن بوده است. رئال مادرید فصل قبل از آمدن کیروش قهرمان لالیگا شده بود. پرز که تازه مدیرعامل رئال شده بود خرج زیادی برای این تیم کرده بود و توقع عملکردی مشابه فصل قبل داشت. رئال پر ستاره با رهبری کیروش پس از والنسیا و بارسلونا و دپورتیو لاکرونیا تیم‌چهارم لالیگا شد. در کوپا دل ری و لیگ قهرمانان اروپا هم موفقیتی به دست نیامد. نتایج به نظر مدیران باشگاه ضعیف بود و کارلوس اخراج شد.
در سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ کیروش دوباره به انگلستان برگشت و در تیم منچستریونایتد دستیار سرمربی بود.
در سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ مجددا سرمربی تیم‌ملی پرتغال شد. پرتغال تحت رهبری او در اروپا در گروه خود دوم شد و در پلی اف به جام‌جهانی راه یافت. در جام جهانی هم در گروه خود دوم شد و در اولین بازی حذفی مقابل اسپانیا حذف شد.
در صفحه ویکی انگلیسی تیم ملی پرتغال آمده است:
Queiroz was later criticized for setting up his team in an overly cautious way.
کیروش به خاطر بازی بیش از حد محتاطانه مورد انتقاد قرار گرفت.
تیم کیروش در سه بازی از چهار بازی خود در جام جهانی موفق به گلزنی نشد. البته این بهترین نتیجه کیروش در عرصه ملی بزرگسالان بود. در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ کیروش سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران شد. طولانی‌ترین عمر سرمربیگری کیروش و البته بیشترین عمر سرمربیگری تیم‌ملی فوتبال ایران پس از انقلاب. در این دوره ۸ ساله دو بار ما را به جام جهانی برد. در جام جهانی ۲۰۱۴ در گروه خود چهارم و در سال ۲۰۱۸ در گروه خود سوم شد و از صعود به مرحله بعد بازماند. در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ در مرحله یک چهارم حذف شد و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ در مرحله نیمه‌نهایی از دور مسابقات کنار رفت. سپس به تیم ملی کلمبیا رفت. همه‌گیری کووید باعث وقفه در مسابقات بین المللی شد. تیم‌ملی کلمبیا چند نتیجه ضعیف در انتخابی جام جهانی گرفت. ۶ بر ۱ به اکوادور باخت و پس از باخت ۳ بر صفر در خانه مقابل اروگوئه (که‌بدترین‌شکست خانگی کلمبیا در ۸۲ سال اخیر بود) با توافقی دو طرفه کلمبیا را ترک کرد.
۲۰۲۱ به تیم ملی مصر رفت. در جام‌ملت‌های آفریقا با دو پیروزی در ضربات پنالتی و یک پیروزی ۲ بر ۱ راهی فینال شد. در دیدار فینال در ضربات پنالتی مغلوب سنگال و نایب قهرمان شد. در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ در قاره آفریقا هم دوباره در ضربات پنالتی مغلوب سنگال شد و از صعود به جام‌جهانی بازماند؛ و حالا امسال ما کیروش را به جام‌جهانی بردیم. اسکوچیچ صعود کرده را بیرون کردیم و به او فرصتی دوباره دادیم. بازی اول یک باخت سنگین داشتیم. بازی دوم یک بازگشت ققنوس‌وار و بازی سوم یک بازی منفعلانه و نهایتا تیم سوم گروه شدیم و حذف.
کارنامه کیروش را مرور کردم تا دوباره به‌کلمه رویا برسم. شاید کارلوس، این پیرمرد ۷۰ ساله هم اگر بتواند دوباره به ۳۶ سالگی برگردد در این‌کلمه رویا تجدیدنظر کند. کاش به قدر مصاحبه‌هایش در زمین هم مربی جسورتری بود. به این فکر میکردم که کیروش اشتباه می‌کند. او به رویایش رسیده است. رویای کیروش پس از پیروزی ۲ بر صفر مقابل ولز تمام شد. تیم کیروش مقابل آمریکا شبیه تیمی بازی نمی‌کرد که‌رویای بزرگتری در سر دارد. رویای کیروش در ۹۰ درصد دوران سرمربی‌گریش، آخر نشدن، اولین‌تیم حذف شده نبودن، کمتر گل‌خوردن، نباختن و آبروداری بوده است. اتفاقا به این‌رویا به‌خوبی هم رسیده است. به کارنامه‌اش نگاه کنید. انبوهی از نایب قهرمانی‌ها، سوم شدن‌ها، حذف با اختلاف امتیاز بسیار کم و حذف در مراحل بالاتر. این رویا در این جام جهانی هم محقق شد. کسی که رویایش نباختن است هرگز پیروز نمی‌شود.
کیروش مربی بزرگی است، قطعا. اینها را ننوشتم که بگویم کارنامه ناموفقی دارد. اما یک‌جایی در رویاهایش در ۴۰ سالگی بحرانی شکل گرفته است که انگار مفهوم رویا برای همیشه از دست رفته است.
کیروش هم مثل خیلی از مدیران این کشور، ۹ سال اختیار رویا‌های ما را در زمین سبز به دست‌گرفت. یک دهه زمان کمی نیست. به هیچ‌کس برای رویاپردازی در این تیم‌ملی این مقدار فرصت داده نشده است. رویا‌های ملتی به دست او بود که خیلی رویاهایش را با سوتدبیر و مدیریت‌های نادرست از دست داده بود. رویای این مردم در چمن سبز هیچ‌وقت آخر نشدن نبود. اما کارلوس کیروش سالهای سال آخر نشدن را و آبرومندانه حذف شدن را به ما فروخت. در جام ملت‌های آسیا حذف شد و در فرودگاه انتظار استقبال داشت. در جام‌جهانی حذف شد و به همه ما انتقاد کرد. در این جام جهانی هم یک بار دیگر رویا‌های ما را در رویای محدود خودش جای داد. این را به خاطر باخت در مقابل آمریکا نمی‌گویم. این را به خاطر نوع بازی در مقابل آمریکا می‌گویم. در جام قبلی مقابل پرتغال برد می‌خواستیم که صعود کنیم و مساوی گرفتیم. اینجا مساوی می‌خواستیم که صعود کنیم و باختیم. شاید اگر باخت ۲ بر صفر برایمان کافی بود، ۳ بر صفر می‌باختیم. ما با کیروش همیشه میلیمتری بازنده بوده‌ایم. چون از ابتدا به کمترین راضی شده بودیم. شاید کیروش تقصیری ندارد. او همین است. بابت همین‌بودن هم پولش را گرفته است. شاید این ما هستیم که باید در مفهوم رویا بازنگری کنیم.
منبع: آفتاب
کلیدواژه: تیم ملی فوتبال کارلوس کی روش جام جهانی ۲۰۲۲ قطر تیم ملی پرتغال نایب قهرمان شد سرمربی تیم ملی آفریقای جنوبی جام ملت امتیاز اختلاف مقابل آمریکا جام جهانی مربی تیم ملی جام جهانی سرمربی گری کارلوس کی کی روش مربی گری گروه خود حذف شد بر صفر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۲۴۱۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیکن پرافتخار تیم ملی: همین حالا کمک کنید
به گزارش "ورزش سه" تیم ملی فوتسال ایران با پیروزی برابر تایلند به مقام قهرمانی جام ملت‌های آسیا در این کشور دست یافت. شاگردان وحید شمسایی حالا به عنوان قهرمان آسیا باید تا ۵ ماه دیگر در رقابت‌های جام جهانی به مصاف رقیبان خود بروند. به‌طور حتم برگزاری اردوهای تدارکاتی و انجام بازی‌های دوستانه می‌تواند به آماده‌سازی بیشتر بچه‌های ملی‌پوش ما منجر شود تا در جام جهانی که به میزبانی ازبکستان برگزار می‌شود نتایج خوبی به دست بیاوریم. محمدرضا سنگ‌سفیدی، یکی از بازیکنان باتجربه و پرافتخار تیم ملی و لیگ برتر گفت‌وگویی با اعتماد داشته که در ادامه می‌خوانید:
سطح فنی مسابقات چطور بود؟
خب انتخابی جام جهانی بود و تیم‌های آسیایی هم همگی با بهترین شرایط آمده بودند. سخت بود، اما خدا را شکر شرمنده مردم نشدیم.
در بازی‌های ابتدایی به نظر می‌رسید کارمان سخت شده بود. چرا؟
اینطور نیست. همه فکر می‌کنند ایران با هر تیمی بازی می‌کند باید هفت تا هشت گل بزند اما واقعا دیگر در فوتسال به این شکل نیست. همه تیم‌ها پیشرفت کردند. الان ببینید افغانستان و تاجیکستان به جام جهانی صعود کردند. سرمایه‌گذاری می‌کنند و دیگر هیچ تیمی از قبل بازنده نیست. جلوی ایران که بازی می‌کنند انگیزه‌های متفاوتی نسبت به بقیه تیم‌ها دارند، چون ایران یکی از بهترین تیم‌های دنیاست و آرزوی هر تیمی است که مقابل ما بازی کند. مهم این است که پله پله پیش رفتیم و قهرمان شدیم. خودم می‌گویم قهرمان شدن بهتر از این است که تیم‌ها را با اختلاف ببریم اما درنهایت قهرمان نشویم که به درد ما نمی‌خورد! مهم قهرمانی بود که خدا را شکر قهرمان شدیم حالا با اختلاف یک یا دو یا سه گل مهم نیست.
این چندمین حضور شما در جام‌ملت‌ها بود؟
سومین حضور. من ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ بودم قهرمان شدیم؛ دوره قبل نبودم و این دوره بودم که قهرمان شدیم.
جزء پرافتخارترین بازیکنان ما هستید!
نه بابا! ماشاءالله آن‌قدر هستند ما کوچک‌تر از همه هستیم.
این دوره باتجربه‌ترین بازیکن تیم ملی بودید. درباره جوانگرایی تیم ملی چه نظری دارید؟
آقای حسن‌زاده از من هم باتجربه‌تر است. واقعا تیم ملی عوض شده و جوانانی آمدند که همه باانگیزه و پرشور هستند و هر کدام به اندازه چند بازیکن باتجربه کار می‌کنند. شرایط تیم ملی فرق دارد و بازیکن جوان باید بازی کند؛ اما ما در طول سال شاید ۵، ۶ بازی دوستانه داریم و حضور در تورنمنت‌ها را که نمی‌شود بازی دوستانه حساب کرد. برای همین بازیکنان جوان تا با شرایط دوستانه وفق پیدا کنند، سخت است اما هزار ماشاءالله جوانان ما بزرگ بودند که زود با شرایط کنار آمدند و هر کدام بهترین عملکرد را داشتند.
چرا مقابل ازبکستان کارمان سخت شد؟
البته همه بازی‌ها از نظر من سخت است اما خب ازبکستان هم میزبان جام جهانی است و استرسی نداشت و از طرفی بهترین مربی دنیا را آوردند و دنبال نتیجه در جام جهانی هستند. این ازبکستان با تمام سالهای گذشته‌اش فرق می‌کند. آنها می‌توانند در جام‌جهانی حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند اما ما در جریان بازی موقعیت‌های زیادی را از دست دادیم البته فوتبال است و اگر همه توپ‌ها توی گل بروند که دیگر اسمش فوتبال نیست! بازی گره خورده بود اما خدا را شکر که درنهایت بازی را بردیم.
میزبانی چطور بود؟
میزبانی خوب بود اما از لحاظ پرستیژ مسابقات بگویم مثلا کنفرانس‌های قبل و بعد از بازی نسبت به دوره‌های قبل ضعیف‌تر بود.
برای موفقیت در جام جهانی به چه ابزاری نیاز داریم؟
ما اگر دنبال نتیجه گرفتن هستیم، اگر همین الان هم هر کار کنیم دیر است! 5-4 ماه دیگر بازی‌ها شروع می‌شود و باید از قبل‌تر به فکر جام‌جهانی بودیم، اما الان باید وزیر ورزش و ريیس فدراسیون پشت تیم بیایند چون در این جام‌جهانی می‌توانیم برای مردم سورپرایز داشته باشیم. باید حمایت کنند و بازی‌های دوستانه و اردوهای خوب برگزار کنند تا با یک تیم کامل وارد جام جهانی شویم. آسیایی تمام شد و حالا باید به فکر جام‌جهانی باشیم.
تجربه کار کردن با وحید شمسایی چطور است؟
شمسایی نیاز به تعریف و تمجید من ندارد و او یکی از اسطوره‌های فوتسال دنیاست و همه دنیا به او احترام می‌گذارند. حضورش روی نیمکت ایران یک وزنه سنگین است. با او کار کردن هم سخت است و هم لذتبخش! او در تمرینات به کوچک‌ترین جزيیات توجه می‌کند و بیرونش هم رفیق هستند و دنبال کارهای غیرفوتبالی بچه‌ها هم می‌رود. هر کی با او کار کند لذت می‌برد!
بعد از حذف ژاپن انگیزه مضاعف‌تری گرفتید؟
برای ما فرق نداشت. ما ایران هستیم و بقیه تیم‌ها به ما نگاه می‌کنند و به ما احترام می‌گذارند. حالا ژاپن تیم بزرگی است اما حذف شدن آنها جزء شگفتی‌ها نیست بلکه نشان می‌دهد فوتسال آسیا پیشرفت کرده است و قهرمانی در این بازی‌ها سخت شده.
اصلا به ژاپن کاری نداشتیم و از روز اول به خودمان فکر می‌کردیم. دنبال هدف‌مان که قهرمانی بود تمرکز کردیم و فرقی هم نداشت با چه حریفی بازی می‌کنیم.
از صعود افغانستان چه احساسی داشتید؟
ما خودمان دنبال این بودیم که افغانستان به جام جهانی بیاید! چون مربی و کادر ایرانی دارد و بازیکنانی دارد که در لیگ ما بازی می‌کنند و این افتخارش برای کشورمان است! واقعا خوشحال شدیم و قبل از اینکه به فینال برویم در هتل ایستادیم و برای‌شان دست زدیم و تبریک گفتیم.
با توجه به شرایط سنی فکر می‌کنید در جام ملت‌های بعدی هم بازی می‌کنی؟
حالا ببینیم چه می‌شود هر چه خدا خواست. ما وظیفه داریم‌که دل مردم را شاد کنیم حالا فرقی نمی‌کند باشیم یا نه، اگر باشیم به نحو احسن وظیفه‌مان را انجام می‌دهیم.
پاداش قهرمانی در آسیا را گرفتید؟
در آنجا که پاداش برد را به حساب‌مان واریز می‌کردند، اما بقیه مسائل دست آقای اصولی و تاج است! وقتی وزیر ورزش برای یک بازی به کشور دیگر سفر می‌کند و ۸ ساعت در پرواز است، یعنی نگاه ویژه به فوتسال دارند. وقتی ريیس جمهور و ريیس مجلس به ما تبریک می‌گویند، نشان می‌دهد کار ما مهم بوده و همه به آن توجه می‌کنند. ما کار خودمان را کردیم بقیه کارها با آقای تاج و اصولی است!
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند